O,
Biraz deli, biraz çatlak, biraz her şeydi.
Gözleri geceydi,
Güldükçe güneş doğardı,
Gözleri kapanırdı.
Gecenin umutsuzluğu giderdi yüzünden,
İnsanın en şair halidir
Vedalardan sonraki sabah.
Uyanmak istemez,
kafasının içindeki
kurşun gibi ağır şiirlerine
Dokunmak istemez.
bir elini tutuşa neler oldu bu dünyada
çocuklar doğdu, kediler geldi.
bir adın vardı
kedilere de çok yakışırdı.
neden bekler insan
kesilmiş damardan akan kanı
durdurmayı son ana kadar.
neden niçin
bekledim ben seni
kan çoktan boşalmışken damardan
deli oluyorum anlasana
beni uzaktan izlemene
içindeki deli düşünceleri söylememene
susmana bana
deli oluyorum anlasana
belki şimdi tam bu sokaktan geçiyorsun
belki bir etek, bir gömlek giyiyorsun
belki elin ellerde, belki cebinde geziyorsun
sen ki ey düşünceli kız
buralardan benden habersiz geçiyorsun
ne yazarsam yazayım
senin iki cümlenden
güzel durmaz bu defterde
benimle buluştun
sevdim seni
Geceleri uyuyamam
Sessiz bir odada
sensizken zehirleniyorken,
Kitaplar bana bakıyor, şiirler okunmayı bekliyorken
Sana yazılmayı bekleyen
kafiyeler, kafiyesizlikler varken
en güzel cevapların sahibi,
aç bedenindeki mapushaneyi,
çıksın ıslak dudaklarından mahkumların,
ya da bırak kaçsın evren gözlerinden senin.
benim ne haddime yazmak seni,
en güzel yazı, yazılmayan değil mi
ne isterim tanrıdan başka
sadece seni ve seni değil mi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!