Bu gece yalnız seni düşündüm,
Seni düşündüm durdum.
Hayatım, seni hayal ettim.
Seni hayal edip durdum
Bu gece sadece sen vardın,
Benim en güzel şiirim,
henüz yazılmadı bu deftere.
Yaşadım belki ama,
o şiiri en güzel yerimde.
Sevdim mesela bir umudu,
Gökyüzü örtmüşken güneşin yüzünü
Tanrıya yakın bulutlar boşaltıyor hüzünümü.
Parıldayan o yersiz,
Uzak, alaycı, anlamaz çoğulcu ışıklar,
Gülüyorlar, acıyarak bir mahluka.
Anlamını bulamamış, yanmayan ışıklarım var,
En son ne zaman güneşi yatırıp
Ayın uyanmasını bekledin?
Ne zaman gökyüzünün derinliklerinde
Kendine bir yıldız seçtin?
Ne zaman kedini sevip
Sevmeyi hissettin?
şimdi oturdum Nazım'da
sana şiir yazamadım diye
içim daraldı birdenbire
sanki o arsız kelimeler
benden sana gidiyor
ilahi melekler ile
işte sana yazıyorum yine,
içimde bütün bilmediklerim
ve unuttuğum sözcüklerle.
biliyorum,
ulaşmaz günahkarların duaları tanrılara
aksi söylense de
işte sana yazıyorum yine,
içimde bütün bilmediklerim
ve unuttuğum sözcüklerle.
biliyorum,
ulaşmaz günahkarların duaları tanrılara
aksi söylense de
en güzel gözüktüğün saat
sabaha karşı altı
kimsesiz sokaklardaki
sisli havalarda
çalışmaya giden erken emekçiler
martıların çığlığı arasından
Gitgide unutuyorum İstanbul’da
Etrafı izlemeyi
İnsanların küçük hayatlarını tahmin etmeyi
Motor ve korna seslerine irkilmeyi
Arkadaşlarla içmeyi
Boğaza bakıp duman çekmeyi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!