Sevdamsın benim umutlarımı aydınlatan... ışık olan...
Sensiz geçen günlerime ilham olan
Baharım geçmiş yazı görmeden geldim huzura
Yağmurlarını akıt bana ıslanayım varlığında
Sevgi yağmurlarında yoğur beni eriyeyim
Dallarında akan yaşlar
Süzülür de içini yakar
Yaşayamadı ki yüreği sızlar
Yalnızdı arda kalan hatıralar...
Onu kim bilir kim anlar
Doğruları arayan hayatımda bir yalan oldun
Yalan dünyanın gerçek gözyaşlarıyla doldun
Ben hep seni aradım sordum
Bulamadım seni bu hayatımda yokluğunda soldum...
Ben seni en güzel çiçek bahçesinde buldum
En güzel çiçeklerin şahikalarında doğdun
Sen ki benim dertlerime derman oldun
Nereden doğdun meleklerin gölgesi
Hayatıma bir nur gibi doldun
Ömrümün aktığı bu pınarın kaynağı
Vatanıma seni kurban eyledim
Nerelere sığdırsam seni... ey benim Mehmedim...
Doldun da taştın bu diyarlardan
Tarihinle bir şanlı destan oluverdin
Her karışında sendin varolan
Kim anlayabilir ki?
Dışıma bakıp içimi.
Kim anlayabilir ki beni?
Alnımda yazılı değil ki.
Anlarım diye bakma gözlerime,
Sensizliğin gecesinde değişik düşlere daldım
Rüyamda uzun uzun meleklere anlattım...seni andım...
Dinlediler beni içli içli...
Senle olan birlikteliğimizi...
Sevdamın gönlümde açan çiçeklerini gördüler
Gönlüm sesini dinler aheste
Nedir bilmem içimdeki bu deli rüzgarlar eser nereye
Ölümsüz sevdamdır o...bilmez ki kendini kim bu diye
Dillendiremem...yaşarım onu...büyütürüm sevgimi bile bile
Belki kaderimdir bunlar çizgisindeki alın yazısını yaşar
Korkularımda yaşatılan umutlar gibisin
Sevdanla doldurduğum kadehimsin
Bu deryalara sığmayan
Sen benim tek eşsiz varlığım vazgeçilmezsin
Rüyalarımda yaşatttığım gönül gerçeğim
Ah be yüreğim bendemisin
Bendeki dertlerinlemisin
Nerelerde kayboldun
Hangi hatıralarda duman oldun da savruldun...
Ağrıyan gönlümün sızıları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!