Hiç kimse dinlemiyor kalbin ne söylediğini
Kimse gerçeği görmüyor hayat yokuşlarında
Yalan savaşlarında yalan savaşlarıyla...
Yıllar sonra anılarım üzülerek hatırlanacak
Pişmanlık ne kaderini ne de peşini bırakmayacak
Hayatımın gönlümde eğdiği ömür çınarları
Sokaklarda andığım sendin bendeki gözyaşları
Daldım gittim sensizliğinde... bendeki bu feryad_ı figandı
Bak yokluğunda çözüldü dizlerimin bağı
Döndüm hep geriye baktım belki yanımdaydı
Saçlarına değen bir yağmur damlasının tekrar yeryüzüne düştüğünde
Tekrar kaybolmaman içindir yağmurda yürümek istemeyişim
Ve bu şehrin her çıkmaz sokağının sonunda
Adınla karşılaşma endişesindendir kendimi odalara kilitleyişim
Lanet olsun,
Mutluluk pınarlarında akan çoşkum
Bak görüyormusun çiçeklerimden sana bir demet sundum
Her kokladığımda seni arayıp durduğum
Ben senin sevginle bu dünyaya yeniden doğdum
Bir garip oldum büyülendim duygularınla
Beyhude geçen ömrün çilesi
Pişmanlıkların son ayak sesleri
Arasanda bulamazsın geçti artık sendeki nefesi
Bir ömre bedeldi onun sevgisi
Bakarsın şimdi boş kalmış aynalara
Ölümüne yalnızlıklarındayım
Bitirir beni bu akşam kahırlarındayım
Ah bir bulsam hayatımı ona sunsam
Peşinde kaybolduğum sevdam...
Ufuklara daldım
Yalnızlığımın uçurumunda bir başıma kaldım divane
Anlık bir karar her an götürecek beni sevgime
Kararsızlıklar içinde kalan geçmişime
Yanar yanar da acılarımla kahrederim terkedişlere
Senden kalan mahmurluğumun o yorgun çöküşleri
Yalan olmuş her ne varsa
Yaşanmıyor aşklar burda
Zehirlenmişim ben bu yolda
Olmuyor bak soluyorum koynunda
Yalanmış sevdan sen gibi
Bu gönül ne çileler gördü ah ne dertler
Bendeki bu yangınında eridiler
İlmik ilmik işlendi düğümlendiler
Çözemedim aşkım seni senden kalandı bu izler...
Gönül sevdasıyla yanar ağlar
Ah benim yaralı ceylanım
Kimler vurdu da dağıldın
Sen de benim gibi mi yandın
Ardından bitmeyen ağıtlar yaktın
Seçilendi oysa gökteki yıldızlardan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!