Seni hatırladıkça bir düğüm bağlanıyor kalbime.
Aynadaki gözlerim,
Kırık olan ellerim,
Koşamayan bacaklarım üşüyor.
Görmüyor musun?
Kitaplarla kayboluyor yalnızlığım.
Şarkılarda boğuluyor, yüreğimde yarım kalan aşkım.
Şiirlerimde dilleniyor soluğuma sıkışan sesin.
Biliyorum, bu sefer dönmeyeceksin!
Son istasyonu geçtin.
Yapraklar, ince ince doğranıyor üzerimde.
Saygı görmemiş topraklar, direniyor çehremde.
Uzakta, sefil bir adamın yorgunluğu yaşlanıyor.
Ağıtlar, bugün esir savaşçılar için yükseliyor.
Henüz aşktan kavrulmamış bir yaz akşamında,
İtaat etsin bize zaman.
Yazılmasın artık son dizeler.
Söylemesin doğruları şiirlerdeki kelimeler.
Ve anlatma gerçeği,
Çünkü biliyoruz,
Aşkımız yaşanmış bir keder.
Uyumak istiyorum.
Seni unutana dek uyanmamak…
Rüyalarımda,
Bir kitabın sayfalarını çevirir gibi
Ellerini okşamak.
Hep sana bakıyorum yaşadığımız hatıralardan, görmüyorsun. En güzel biz sevdik, en güzel biz sevecektik diyorum, işitmiyorsun. Uzaklardan seyrediyorum bugünlerde seni. Hiç girmediğin sokaklarda, geceleri adım adım yokluğunu arıyorum. İsmini haykırıyorum kaldırımlara. Duvarlara adını yazıyorum. Seni anlatıyorum yarım yanan sokak lambalarının altında. Hayallerimiz, yarım kalan sevgimiz, geçmişte kalan günlerimiz, hepsi ayaklarımın altında eziliyor. Beni tekrar seveceğin günün tarihini atıyorum yalnızlığıma. Ama bizi bir bütün olarak göremiyorum geleceğin kollarında. Islanacağım galiba, yağmur yağmaya başladı ansızın şimdi. Sen ise uyuyorsun bu saatlerde. Geceler senin için kısa. Bense güneşin doğmasını bekliyorum her gece. Çünkü karanlıklarda uyumayı beceremiyorum. Evet, sen yokken sensiz uykuya dalmaya, sensiz uyumaya korkuyorum. Sana sarılmadan uyumaya alışamadım. Biliyor musun, ben her gün bekliyorum seni. Bazen ilk tanıştığımız durakta, bazen bana veda ettiğin sokakta. Belki bizi görmeye gelirsin, belki yolun düşer diye bekliyorum. Ama gelmeyeceğini ve seni göremeyeceğimi de çok iyi biliyorum. Çünkü ben, sana rastlayacağıma dair bütün ümitlerimi kaybettim. Artık seni bir daha göremeyeceğimin acısını içimde taşıyorum. Seni görmek ise güzel bir tesadüf olur. Ama ben tesadüflere inanmıyorum. Belki de bu yüzden şanssız bir adamım. Belki de bu yüzden seni kaybettim. Belki de bu yüzden çok geç tanıştık. Belki de sen bu yüzden bir başkasını sevdin. Ve ben şimdi senden çok uzaklardayım. O uzaklarda seni arayacağım. Hoşça kal!
Öylesine bir veda ki bu!
Kalbim,
Beyaz bir güvercin misali,
Seninle birlikte
Göğsümden uçup gidiyor.
Gökyüzünden bir yağmur damlası gibi
Yere düşmeyecek kadar bana yakındın.
Şimdi hangi şehirde olursan ol,
Yağmayacak yağmurlar kadar bana uzaktasın…
Yalnızlık,
Büyük bir şehirde,
Sokak sokak dolaşıp seni bulamamakmış.
Aynı şehirde senden uzak kalıp
Biz olamamakmış.
Yalnızlık,
Seni sevmek!
Cümlelere sığmaz bir kelimeymiş.
Seni sevmek!
Şiirlere yazılamayacak kadar güzelmiş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!