Edip Cangönül Şiirleri - Şair Edip Cangönül

Geldi yine kervanı,
Katarı,
Gam yükünün.
Grevdeydi işçiler
Boşaltmadılar gam vagonunu
Ben kaldım,

Ve gün ışıdı yine
Umutlu,
Karanlığında zulmün
Bir uzunhava örttü
Bulutmuşçasına, Beydağı’nı
Bir bozlak

Kızma ciğerim
Bilemedim sanma;
nefesimdir
Göğsünde dolaşan her tezene,
oksijendir
Tellerinde kar yağdırması.

Geldi
Elleri sıkıntılı
Utangaç
Şaşırası
nereye saklanacağını bilmez
Ayakları terse dönmüş

Bir gün dağda idik seninle
Acıkmıştık hani
Acıkmıştık,
kirvem seninle
Bağlardaki kara üzümlere sulandık
Zil siyahtı

hani
Seni dağlara çağırdıydım
İşte o gece.
Bir keklikten geldi selamın
Yanında bir üveyik.

Korkmayasın kurban olduğum
Ne bu gece ne de dün
Utanmadım yaptığım bir şeyden
Keşke sen de bir yiğit olsan
Korkmasan hatta
Ben sarhoş olsam sen savunsan

33 TAŞ

Bak yine kar yağdı bağıma
Güller boynunu büktü
Bir tutam gözyaşı çenetlerinde
Çiğ misali

He Celal’im
Diyarbakırlım
Sesigüzelim
“bülbülün kanadı sarı”
da
benim yok

Bir hain bulaştırır seni
Pis
Mikrop
Sevmemiş yar gibi duyumsarım seni
Ciğerimde
Ağıtlar yakarım türkülerde