Madde 1:Bir yola kendinle çıkıp başkası ile dönmeye ayrılık denir ve tüm ayrılıklar kendini böler.
Madde 2:Ayrık bir tebessüm iki kişi için ortak bir ölüm ve çiğnenmiş bir yıkım kararıdır.
Madde 3:Ayrılık emzirilen bir gelecek gibi yüreğini ıslatır kinini rüyasında büyütür.
ben değildim karamsar olan
şiirdi bunları kendince yazan
ben inadına güldüğümde
şiirdi yalnız ve yalnız ağlayan
Ey gökyüzünün aldatılan yanı
Sarhoş bahar kör efendi
Kanatsız kuşlar zamanıdır şimdi
Tüm çıkmaz baharlarda tüyü yolunmuş
Bir Anka efsanesidir yeryüzü
Gün göç vakti zaman uçmak zamanı
hayalerim gibi girdin beynime
ve oturdun en kuytu köşesine
yakıp sigaranı bir mülteci gibi
üfürdün kanayan yüreğime
ki o zamandan beri serçe gözlüm
dar ağaçlarına asılırken yüreğim
Adam ol sevda
Yıldırma çağlayan yürekleri
Bükme yalnızlığın elini
Kırma gönlümün en acı dileklerini
Sevda ile çağır
Aşk ile onurlandır beni
açlığın buhranında
bir istasyon simidi hiç
yalnızlığınızı paylaştı mı?
gevrek acılar döküldü mü gözlerinizden
rayların terkettiği
gar türkülerine
Dört hüzün arasındayım
Sırtımda mavi gökyüzü
Ayaklarımda toprak kokusu
Ve kara bir iklim
Anlatılır buğulanmış sözcüklerle
Tahtada bugün kimin öleceği yazıyor
Birden başladı yağmur
Hep yaralı
Sonrası
Gidilmez bir iklim
Bu gözyaşlarım
Bir bulut gibi beni terkeden
bir devenin ağlaması gibi
melankolik bir serserilik var içimde
damarıma döşenen mayınların
infilak edişi gibi
ecnebi gülüşler sunarım gizlice
her ağlayışımda
Adam ol sevda
Yıldırma çağlayan yürekleri
Bükme yalnızlığın elini
Kırma gönlümün en acı dileklerini
Sevda ile çağır
Aşk ile onurlandır beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!