Edepsiz Edebiyatçılar

Hacılıkla hocalığı karıştıranlar,
Her şiirde kusur arayanlar,
Hece sayılarını tek tek sayanlar,
Bir de “Senin iyiliğin için.” deyip kasım kasım kasılanlar...
Edep fukaraları,
Edebiyat fakirleri,
Hoca camide.

İki kelimeyi kuyruk kuyruğa bağlayanlar,
“O şiir senin, bu şiir benim.” imge çalanlar,
Beğendikleri her şiiri kesip budayıp “Ben yazdım.” diyenler...
Kelle suyuyla işkembe çorbası yapılmaz, hocalar.

Kendini dev aynasında görenler,
Düzlükte yolunu kaybedenler,
“Hocayım.” edasıyla şımarıp
Eleştirinin dozunu kaçırarak hakarete varanlar,
Şiir okunduktan sonra şiirden bağımsız konuşanlar...
Edepsiz edebiyatçılar.
Hoca camide.

Onun bunun arkasından iş çevirenler,
Şairlik maskesini takıp içindeki kini kusanlar,
Herkese tepeden bakıp azarlayanlar,
Hediye karşısında döne döne yamulanlar,
Sahneye çıkınca devleşen,
Kalabalık gidince cüceleşenler,
Alkışa göre fikir değiştirip,
Tepki görünce silinenler,
Sözde şiiri savunup prim peşinde koşanlar...
Şiire değil, şaire takılanlar,
Utanmadan yaşamına dil uzatanlar...
Linç meraklıları,
Tatmin bağımlıları.
Megalomanlar
Hoca camide.

“Ben olsam böyle yazmazdım.” diyenler,
Mısrayı, ritmi, kafiyeyi bilmeyenler,
Bir de ekran arkasından yüksek yüksek konuşanlar,
Gerçek şiire gelince sesi kısılanlar...
Arkadaşına torpil yapıp yabancıya kurşun sıkanlar,
Kendi çevresine methiyeler dizip
Başkalarına iğneler batıranlar,
“Biz herkese eşit davranıyoruz.” diyenler...
Şiirin adını kullanan menfaat ehli,
Elinde çay, belinde hançerle gezen
Yılan dilliler...
Hoca camide.

Yarım cümleyle tam hüküm vermeye çalışanlar,
Arkaya yazı yazmadan kitap çıkaranlar,
Üç beğeniye dizelerini satanlar...
Şair değil, pazarlamacılar.
İyice abarttınız.
Kendinizi hâkim sandınız.
Her yerde aynı nutku atanlar,
Her etkinlikte aynı cümleyi kullananlar...
Aynı hava, aynı yapay bilgelik.
Ağzı “şiir”le dolu,
Yüreği kuru gürültüyle boğulmuş,
Dili edebiyatla süslü,
Gözlerinde ego taşıyanlar,
Kendini şair sananlar...
Hoca camide.
30.07.2025 15:07