Yaşam dipsiz bir kuyu,
İnsanların gözlerinde.
O gözlerdeki yalan,
Ölüm denen hakikatte.
En uzak mesafeler,
Taşlaşmış iki kalp arasında.
Yürekte tutuşan yangın,
Yanar bir ömür ruhunda.
Düşsel bir parçadır aslında,
Yüreğe koyar nokta.
Ölümle uyanırsın,
Ebedi hayat kara toprakta.
23 Kasım 2018 / Cuma
Halil KumcuKayıt Tarihi : 11.2.2025 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Ölüm, yaşamın en gerçek halidir; ebedi hayat ise toprağın derinliklerinde bir gerçeğe dönüşür."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!