m.ö. bir yılda doğduğumu zannediyorum
geç kalmıştı yolculuk için
hemen çıktı yola
zaten neyi vardı toplayacak
bir tas, bir de tarak…
uçtu…uçtu…
bir ara konakladı leylek
güzün çoktan uğradığı bir ağaca
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
son kez bulutları gördü
başını yaslayıp toprağa
gözleri kapanmadan
tek bir yaprak gördü onu
ve
sonra o da yitti
ölümün topraklarına…
kime ne ki?
topu topu neyi kaldı geriye
bir tas, bir de kırık taraktan başka?
Muhteşem bir anlatım. Yüreğinize sağlık
Selam ve saygılar
Hüzünlü bir anlatım ve içerik... Şiir çok hoş, ben beğendim ve benden 10 puan ...Tebrikler
Çok anlamlı bir biçimde yorumlamışsınız.Anlatımı fevkalede güzel bir çalışma yapmışsınız.Kutlarım Sayın Ayten Karakaş.
Mürsel Adıgüzel
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta