geç kalmıştı yolculuk için
hemen çıktı yola
zaten neyi vardı toplayacak
bir tas, bir de tarak…
uçtu…uçtu…
bir ara konakladı leylek
güzün çoktan uğradığı bir ağaca
bir yaprak
tek bir yaprak gördü onu
ve
sonra o da yitti
ölümün topraklarına…
hacı demişlerdi
ama bilmezdi besmeleyi
inancı
Yaradanın verdiği içgüdüydü sadece
hem ömründe hiç gitmemişti
Kâbe’ye…
yorgun kanatları yukarı havalandı
düşen yapraklara inat
neden beklememişti sanki arkadaşları
dayanmalıydı
belki
belki sadece bir bahar daha
sonra varsın olmasındı bacalar…
son kez bulutları gördü
başını yaslayıp toprağa
gözleri kapanmadan
tek bir yaprak gördü onu
ve
sonra o da yitti
ölümün topraklarına…
kime ne ki?
topu topu neyi kaldı geriye
bir tas, bir de kırık taraktan başka?
25/10/2006
Ayten KarakaşKayıt Tarihi : 25.10.2006 18:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
başını yaslayıp toprağa
gözleri kapanmadan
tek bir yaprak gördü onu
ve
sonra o da yitti
ölümün topraklarına…
kime ne ki?
topu topu neyi kaldı geriye
bir tas, bir de kırık taraktan başka?
Muhteşem bir anlatım. Yüreğinize sağlık
Selam ve saygılar
Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (3)