Ebcet... Şiiri - Servet Alkan

Bilmiyorsun…
Hiçbir şeyi,
Bilmiyorsun Sen..;
Hiçbirşey bilmiyorsun…!
Yüzünü avuçlarımda saklıyorum
Kaybolmasın diye…
Hora….!
Bilmiyorsun sensizliği
Olabilme Olasılığı…
Suskunsam,Akranımsın aşktan öte
Yorgunsam; Muamma…
Gece yüzlüm;
Şalvarında nazım
Bilmiyorsun.,doğmuyor Yıldızım…
İçliğinde Gözüm…
Kınalı Saçların
Değerken utangacına;
Hain bil beni..
Bilmiyorsun Sessizliği…
Şair isyanlarda;
‘’ey çırpınan; bir geyiktir memelerin
Kanın ısırgan otları gibi aklımda.’’
Ya/da Ten Rengin..
Bizimki;
Avuç dolusu yağmur
Bizimki; Acı…
Bir yüreğin bölüşülmesi
Çok uzak bize..
Hasattan öte…
Hasrete Rövaşata;
Her gece,Her Gece
İstisnasız,
Sabırla,Umutla
Yanmayı,kavrulmayı
Bilmiyorsun,Yangınımı…
Ölebilme Olasılığı…
Avreş….!
Mavi Çekirge fırtınası
Talanın fiyaskosu….
Şair isyanlarda;
‘’Biz seviştikçe bizi acıtan
Kukumav kuşları, manilerle dolu bir yatak..’’
Ya/da Can Evin
Çaresiz bilme beni…
Ellerimde
Yanık,tuzlu bir kitap
‘’Besimanın Hüznü…’’
Veya/Leylayı okuyan Leyla…
Bilmiyorsun; Okumayı sevmediğimi..
Günahımı alma,
Bilmiyorsun…
Hiçbir şeyi,
Bilmiyorsun Sen..;
Hiçbirşey bilmiyorsun…!