Düz Geldi Geçti Şiiri - Mustafa Zincirkiran

Gönül ister mutlu günler bitmesin
Kader böyle imiş tez geldi geçti.
Şu gül bahçemizden bülbül gitmesin
Dedim ama şimdi kaz geldi geçti.

Niye böyle oldu tam bilmiyorum
Hakkım değil mi ki pek gülmüyorum
Bu aşk bırakmadı bak ölmüyorum
Kışın belki derken yaz geldi geçti.

Bu sevda başıma nasıl da geldi
Elime dokunan nasıl bir eldi
Sanki bir ok idi kâlbimi deldi
Kâlbimi delen o kız geldi geçti.

Gül vermiştim ona hafifçe güldü
Gülümseyişiyle sanki bir gül dü
Mutluluğa koşan sanki düldüldü
Önce güzel gülen yüz geldi geçti.

Fazlası sıkıcı yapılan nazın
Kâlpte iz bırakır alınan ‘haz’ın
Tadına doyulmaz bahar ve yazın
Hep kışı yaşadım güz geldi geçti.

Ne şiirler yazdım ne diller döktüm
Elimde alyansla diz kırıp çöktüm
Sanmasın ki onu kâlbimden söktüm
Gönlümde küllenen köz geldi geçti.

Behlül, gülen yüze çabuk kanarmış
Böylece ondaki yürek kanarmış
Bir yudum su verse içip kanarmış
Elindeki suyla düz geldi geçti.

17.10.2021