Duymak Şiiri - Sıla Çelik

Ben bir divane yaprak
Dönerim gökte, senden esenle
Düşmekten korkan biçare zat
Neyine düşkündür senin

Sanıyorum gözlerim sesimi duyuramıyor sana

Bastığın toprak sırdaşım
Anlatırım seni dilsiz dudaksız
Susarım, yalnız sana
İçimde saatler süren konuşma
Dışa vurur bir merhabayla

Sen masattan yeni geçmiş balta
Kesebilir misin sevgi kokan dallarımı
Yoksa güneş olup açar mısın ufkumda

Duyamıyorum, ne diyor gözlerin
Allah’ın cezası kulak her şeyi duyuyor da
Kalp niçin bu denli sağır