Duydum Şiiri - Kasım Kobakçı

Patikanın bittiği o noktada,
Bir nağme misali, duydum sesini,
Var pınarda, hayatın uyanışı,
O çağıltının, bestesini duydum.
*
Köpükler saçarak, inerdi engine,
Çakılları döndürürdü ahengine,
Boyun eğdirirdi zamanın cengine,
Sonsuzluğun müjdesini duydum.
*
Yosun tutmuş, kenarındaki taşlar,
Su içmeye konan, yabanıl kuşlar,
Burada başlayıp, bütün olmuşlar,
Tabiatın o derin nefesini duydum,
*
Unutturur kişiye tasaları,
Temizlermiş kalpteki pasları,
Çözer imiş, gizemli masalları,
Ruhumun en gizli arzusunu duydum.