Duy Ey Can Şiiri - Serap Demirtürk

Ey sevgili bil,
Olduğun her yerdeyim.

Merhaba canözüm,

Sana seslendiğim bu an şehir, yaşam telaşına başlamıştı. Ben düşüncelerimin içinde hep seninleyim, sen benden uzak ama yüreğim kadar yakındasın.
Düşünüyorum da hayatın getirip götürdüklerini, ne kadar şanslıydık ya da şansımızı ne kadar zorladık. Yanımızdaki güllerin kokusu yüreğimize kadar işlerken hayatın bize hiç hiçbir şey sunmadığını söyleyip şikayet etmekte ne kadar haklıyız dersin ki o güller bizim için, bizden yana bükerler boyunlarını.
Bak gün başladı canözüm her günkü gibi. Bir gün gelecek gün, bize doğmayacak. Güneşin sıcağını, gecenin serinliğini hissedemeyecek, yazılan şiirleri okuyamayacağız. Beden tükenip giderken toprağa varlığını katıp ruhumuz dolaşır mı dersin bu toprağın çevresinde? Bil ki her nereye gidersek gidelim gül kokuları saracak adımızın geçtiği her mekanı ve ardımızdan sevgi dolu sözlerle anılacağız, nasıl mı? Çünkü biz hep sevgi ektik bir tanem.
Güzel gözlerindeki sevgiye sığındım ve senden gelen umut dalına tutundum. Sakın o umut ağacını susuz bırakma. Seni seviyorum… çok.

1 Temmuz 2008

Serap Demirtürk
Kayıt Tarihi : 1.7.2008 15:34:00