Işıkları yaktım, dışarıya baktım!
Yeryerinden oynuyor.
Bazımız kaçtı,
Ben kaldım.
Öylece donakaldım.
Bir uğultu...
Tam bitti sandım,
İnsan düşüyor gökyüzünden.
Yer yarıldı içindeyim sandım.
Olur olmaz çöküyor bir şeyler.
Bir gürültü , hey hey
Eller uzandı
Islıklar ve soğuk duvarlar
Belki bir şehir var hemen üstümde
Kim bilir ne zaman
Tutulur bu eller çıkar karanlıktan.
Duy beni...
Gökay Yaşar Üzümcü
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
https://youtu.be/oXqn8sBT11M Buradan dinleyebilirsiniz. Depremin gerçekliğini ve tecrübelenmesini anlatır.
Sirenler,
Ünlemler,
Düşenler!
Uyarmak mı uykudan?
Oysa ne çok ihtiyacı var, "ŞİMDİ UYANANLARIN!"
Ve yeri gelen söz...:"Bir musibet bin nasihatten evladır!"
Umarım..............................
Tebrikler Genç Şair..
TÜM YORUMLAR (1)