Duvarlar Şiiri - Ayşe Uçar

düşler var yokluğa kürek
ah’lar var ki kalbe mil çeker
bir hıçkırık öksesi kilitlenir
gözyaşı saçaklarına

fırtınanın uçurduğu damlar
sam yellerinin kuruttuğu filizler
kasım sonu, aralık başı yorgunluğu
yalnızlık- şarap tadında yıllandıkça
ah! yıkılası duvarlar
camdan kanatlarımı ettiniz- tutsak

karanlık işte… kördüğüm
gülün elini kolunu bağlayan
sırrına erilmez mavidir okyanuslar
zamansa her zaman uçarı

aldı gitti hayalleri de rüzgârlar
özgecil dertlerle hüzünlenir günler
kumdan nehirlere akar - aşk
sağımda solumda gölgeler

ruhumu yıkayan bulutlar akşamcı
bir bilinmeze doğar ölü kelebekler
kasım sonu, aralık başı yorgunluğu
boynumda inciden sıra sıra zincirler
ah! yıkılası duvarlar…
camdan kanatlarımı ettiniz - tutsak

önümde
arkamda sisten kaleler
ateş zindanlarında söndü mumdan çiçekler
gümüşten bir tepside sunulan
pembe bir yalan varlığım

gerçeğin
masal penceresinde hayalim
şimdi uzak bana yakınlar
yokluğun hancısı kalbim
kasım sonu, aralık başı yorgunluğu
camdan kanatlarım nerede?

ah! yıkılası duvarlar…

18-12-2014