Duvarlar...
Ah o duvarlar yok mu!
İnsanı mahveden,
Kafasını karıştıran,
İçini bunaltan...
Duvarlar...
Kendimi görüyorum duvarlarda,
Bir boşluk görüyorum aynı zamanda,
Kendi derdimi kendim dinliyorum...
Birde duvarlar dinliyor.
Ama tek iyi yanı var,
Şu duvarların,
Bana, seni ve gülümseyişini hatırlatıyor.
Yalnızken duvarlar ve sen varsın sadece,
Duvarlar ve sen.
Kayıt Tarihi : 23.4.2016 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!