duvarın ardındaki çocuk
elleriyle perdelerken güneşi
gölgesinin saat on iki yönünde
topun peşinde koşturan
kısa pantolonlu yaşıtlarının
arasından geçip gittiğini
yanağına vurulan bir tokat gibi hissedecekti
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta