kırılmış öyküsünde dökülür sonuna dek
zar zor iteklenerek ayağından yükte en
mor günlerden uzakta adımına sarılmış
ten renginde solunca kana yürümez ola
yüzünden perçemine gölgeyi düşürünce
yürüdüğüm yolları çamura gark edenler
üşürünce el ayak sızlamaz mı sandınız
ıslanmış toprağına gazelde çürüdüğüm
engele yol çevreler bir adımcık gidemem
bir marşandiz alınca dolarım uzağından
kaçışım yok sevginden takılınca çengele
tuzağından kurtulsa yolculuğun sonuna
yönünde belirlenmiş neredesin bilemem
bulutlara dek görse çevrede kurdu kuşu
silemem dağa ekli koca yokuşun zordan
varlığından ötenden takılsam umutlara
sevince neden bulan vuruyor ortalıktan
elinde dünya döner ayağında yolun var
ozan efem durgun bakar mı yol devince
duvar kalır yerinde kayıp olanlar sinde
260212denizligülceçaprazlama
Ozan EfeKayıt Tarihi : 24.3.2012 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!