Duvar Şiiri - Feridun Eren

DUVAR

Bütün bütün seni yetirmiştim
Dizinin üstünde ben ağlayanın olmuştum
Üşürken soğuk soğuk, ellerimden tutanımdın
Şimdi yerlerde sürünmüşüm

Artık gecelerimden çık git dışarı
Tüm bensiz maceralarım döndürüyor başımdan
Kestaneler kokmaz her mevsim
Bana hiç gelme, kapımı açık bırakma
Gülme, yalnız benden habersizce

Şimdi hüzünlü bir şekilde, senden kalan saçının bir teline takılıyorum
Olmadık olduk kafa yorumlarını benden uzak tutun
Şehrin en tepesinden, en dibinden yürüyorum
Olmaz olduk konuşmalar
Kendimle söyleşiler
Gülmeler
Ve elimden olmadan son ağlamalıklarım harabe

Nedense sonradan kendime gelmelerim oldu
Yağmurlar
Ardından bahtsız fırtınalar
Bir kedi ile aynı kaderi paylaşmak
Teneke bir saçak altında
Dünya, sonu aslında bu manzara

Bırak her şeyi bedenin parçalasın
Ama ruhun buna izin vermesin
Gül ve güldür
Ama sakın ha ağlatmasın duvar

FERİDUN EREN