ıhlamur çiçekleri dokunurdu tenine
sarmaşıklar sarardı seni
ey sessiz duvar
dalardı gözlerin uzaklara
hıçkırırdın zaman zaman
akardı rimellerin
nemlenirdin, gamlanırdın sen
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
