Düşünüyorum Sevgilim Şiiri - Dilek Mert

Ellerime sen battın
Bütün bakire şiirlerime cennetin kapıları kapalı
İstasyon aşklarım hep ben mi suçluyum
Tanrım affet beni soruyorum
O gitti biliyorum
Aşk uygarlığımın son imparatoru
Rüzgardı esti geçti
Yağmurum oldu gözlerime sağanaklar yağdırdı
Düşünüyorum sevgilim!

Tutkulu dizelerime
Kırmızı kan gülleri oturtmuşum
Kalem tükenince anladım
Satır satır yalnızlığımı basmışım
Vay gönlüme vay
Uslan gönül
Gözlerimde kalmış uzun geceler
Umut nöbetlerim
Boğazıma bir acı ki oturuyor
Düşünüyorum sevgilim!

Savunmasız bir anıma sıkıştın
İnan yoksa seni sevmezdim
Ben bir şarabı severim
Bir de sigarayı
Şeytan gönül kilidimi sen de kırdırdı
Yoksa ayazda sabahlasan gönül kapılarımı açar mıydım?
Kapandı sana o kapılar
Tıkandı gidişinle tüm yollar
Düşünüyorum sevgilim!

Benim kalbim yıllarca pas tutmuştu
Keşke söylemeseydim
El adamı hangi yarayı adam gibi sarmış
Annem haklıydı
Sahibi belli olmayan kalbe yelken açılmazmış
Bir daha seni özlemek
Asla düşünmesi bile büyük bir felaket
Ama yine de insan içleniyor
Düşünüyorum sevgilim!

Kanadı kanatlarım
Kırıldı ürkek mahurluğum
Aşkın kitabı yok
Sana adam gibi aşk şiirleri yazamadım
Puslu sevdam
Yağmur bulutum
Arkama baktığımda senden geriye ne kaldı
Düşlerde düşlerim yarınlara hicretim
Düşünüyorum sevgilim!

(17.04.2013) 04:30