Ayrılığın pençesinde, esir oldu gönlüm,
Acılarımla kavrulsam bile, bilen yok halim.
Hiç kimse dinlemedi, en azından pes ettim,
Ömürden bir gün daha bitti ve şimdi gece.
*
Koca bir denizi yutmuş gibi, dipsiz,
Hep bana gülümserken, çiçekler yalnız,
Gözlerini nehirlere akıtan hortumsun,
Duvarları dövüyormuş gibi, beyin yapın.
*
Yüreğimi dağlayan, bir sancı gibi sızın,
Günahlarımla yüzleştim, çoktur günahlarım,
Hançer gibi saplandı, yüreğime sözlerin,
Duvarları dövüyormuş gibi, beyin yapın.
*
Ne yana dönsem, bir engel çıktı karşıma,
Sırtımdan bıçaklandım, bir düşman gibi,
Yalnızlığın ıssızlığında, ruhum sessiz,
Duvarları dövüyormuş gibi, beyin yapın.
*
Ruhumdaki bu fırtına dinmeyecek,
Sanki alev alev yanıyor içimde,
Yara gibi kanıyor, her düşüncem,
Duvarları dövüyormuş gibi, beyin yapın.
*
Sel oldu, gözümden akan yaşlar,
Kabuslar peşimi bırakmıyor,
Çaresiz halde, kafeste mahkum,
Duvarları dövüyormuş gibi, beyin yapın.
*
Bileklerimdeki zincirleri kıracağım,
Özgürlüğe yelken açacağım,
Bu karanlık tünelin sonu, aydınlık olacak,
Duvarları dövüyormuş gibi, beyin yapın.
*
Düşüncelerim bir bulut gibi,
Savruluyor bir sağa bir sola,
Bazen güneş açıyor, bazen fırtına kopuyor,
Duvarları dövüyormuş gibi, beyin yapın.
Kayıt Tarihi : 28.8.2025 09:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!