Düşün Vardı Sen Yoktun

Gelecekte muammalara karışmışken ismin,
Bir şiir yazdım, içinde bir tek sen yoktun.
Sordum tozan yollara oradan geçmemiştin.
Bir an gördüm, düşün vardı sen yoktun.
İçimi ısıtan güneş gibi aydınlıktı yüzün.
Ve ben konuşurken denizle sen yoktun.
Yoktun ama içimi dolduracak kadar çoktun.
Ay ile kulaklarını çınlatırken sen yoktun.
Gece ile o kapkara saçlarını tartışırken,
Seni bir misk gibi anlatırken çiçeklere,
Hayatımı alan zamana,
Gözünden bakarken sen yoktun.
Ancak hayatımı dolduracak kadar hoştun...