Düşlerim hep yalnızlıktan taraf

sevimli saçmalıklar beynimi yormaya başladı yine
bu gece hasta olabilme ihtimalini yaşıyorum
zaten öfkem doruğunda neredeyse çıldıracağım
savurduğum küfürler yetmiyormuş gibi
ateşim otuz sekizin üzerinde
kendimden geçmiş bir halde
sayıklıyorum

yalnız kalınca aklıma bunaltıcı şeyler geliyor
bir duygunun ilerisinde arzular bunlar
ışık pencereden girmiş yatağın üstünde
camdan yansıyan gölgelerle oynaşıyor
hiç bir aşkın ilacı icat edilmedi henüz
aşk ancak kendiyle tedavi edilebilir
yalnızlıkta ,ancak yalnız kalmakla bence

ilk önce yalnız olduğumun farkında olmalıyım
bir öfke anında bir buhran dakikasında
istikbali, hali her şeyimi feda edebilirim

susmak gerek bazen uzunca bir zaman
pencereden arka bahçedeki manzarayı seyretmeli
bazen albümdeki en mutlu resimlere bakmalı
en budala zamanlardaki en eğlenceli resimlere

vakit gece yarısını geçtiği saatler
kızılcık şerbetiyle dolu sürahi
bir de çiçek desenli bardaklar
aynanın üstünde kan çanağına dönüşmüş bir çift göz
yalnızlığın efkarına kapılıp körkütük sarhoş

an olur eririm ,an gelir yanarım fitil fitil
bu gamlı yürek büyük derde düşmüş
kurtulması zor çaresiz dertlere
içim yanmış ,tutuşmuş bir kere
düşlerim hep yalnızlıktan taraf
kanıma işlemiş yalnızlıktan yana her ne varsa
ruhumun içinde sükun edip kalacaklar

yaprakları dökülen ağaçlar yine yeşerecek
toprağa bahar gelecek
ağaçlarda ve bahçelerde çiçekler açacak
ben yalnızlıktan asla vazgeçmeyeceğim
yine mum gibi eriyip akacak yüreğime

seni seviyorum diyeceğim yalnızlığa
yıllar böylece akıp gidecek

redfer