Düşlerde kalan Özlemim…

Düşlerde kalan Özlemim…

Elli yıl öncesine gittim bu gece.
Elli yıl öncesindeki köyüm ve evim.
Anam daha sağ, bakışlar sıcak.
Elli yıl önceki bahçemiz…

Bir saksı var karşımda
Çiçekler kurumuş tıpkı duygular gibi.
Yeniden canlandırmak geldi içimden.
Üst takım komşumun bahçesine girmişim.

Daha dün sanki, çocukluk heyecanım.
O Bozulmamış bahçeler.
Misler gibi kokan toprak kokusu.
Doldurdum saksıya ellerimle toprağı.
Aradım yeniden bir karanfil fidesi.

Anam bana bakıyor capcanlı gözleriyle.
Yanı başında da Fatma ablam duruyor.
Kızıyorlar bana karanfili sökme diyor.
Aaaah be anam yeniden canlan içim gidiyor.

Birden bire uyanmışım kan ter içinde.
Her güzellik gibi silindi yok oldu kendi içinde.
O güzellik dolu düşü anlatmak istedim.
Hayat arkadaşım duygusal kadına.

Bre Tayfur sen gene köyü özleyiksin, ya…
Tokat gibi çınladı kulaklarımda.
Acımasız gerçek hayat zor yaşam.
Kalktım sabah buz ayaz çıktım evden.

Düşlerde kalan özlemlerim
Düşlerde kalan güzelliklerim.
Düşlerde kalan elveda düşlerim.
Düşlerde kalan toprağa elbet düşerim.

İskenderun: 02.02.2011