Kurumuş bir yaprak şimdi kimsesizliğim
Rüzgara kapılıp meçhule yol alan...
Kırılmaya mahkum, yeşili kaybetmiş damarlar
Vakitsiz gelen güz mevsimiydi dalından koparan
Kimbilir belki de yarını olmayan beklentiler
Düşler yitiyor da…
Bitmiyor arzular…..
Ufalanmış yüreğim susuyor da
Sönmüyor umutlar...
Bilinmeze yol alan yalnızlığıma yoldaş oluyor hülyalar
07/04/2005
Kayıt Tarihi : 6.10.2005 11:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ama umudun hiç tükenmesi sevgili Hülya
Vakitsiz gelen güz mevsimiydi dalından koparan
evet kimbilir kaç kez yaşadık
yalancı baharları
düşler besledi yalnızlığımı
saygılar
faruk
TÜM YORUMLAR (2)