Bir koşuşturma içindeyim kaç zamandır.
İş, güç... bir hengamedir gidiyor.
Mevsimler başlıyor,
mevsimler bitiyor.
Sensiz yılları,
sensiz yüzyıllara bağlıyor
boş duvarımın boş takvimleri.
Akıp giderken hayat
bazı şeyleri de sürüklüyor geleceğe.
Unutmaya çalıştığım sevdan gibi...
Artık sadece
düş buluşmalarında gülümsüyorsun bana.
Karanlık oluyor.
Gece oluyor.
Şehir ıssızlığa soyunurken,
Ellerin tutunuyor yüreğime.
Gülümsüyorsun.
Ağlamaklı oluyorum.
Sabah yaklaşıyor.
Gidiyorsun kendi yaşamına.
Kalkıyorum.
Sensizliğe giyiniyor
ve başlıyorum yaşama.
Akıntıya kürek çekmiyorum kaç zamandır.
Sensiz bir nehirde,
sensizlik denizine akıyorum.
Sen yalnızca,
düş buluşmalarında gülümsüyorsun bana.
Kötü oluyor.
Ağlamaklı oluyorum.
Kayıt Tarihi : 11.11.2005 12:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!