Düşiir 1 Şiiri - Erdal Karadağ

ADAM;
Bu şiirde son bulursa korkularımız
Efkârdan çatlasın o vakit sabrımız
Daya alnımın orta yerine, tutuklusu olduğum dizelerini
Sal göğsümün çeperine birikmiş hüzünlerini
Unuttur çocuk ölümlerini
Yağdır iliklerime Tanrısal bereketini
Vakit tamda şiire ve umuda dem tutma vakti..

KADIN;
Ve o demde kaybolma vakti.
Hani yitip giden binlerce sevdaya inat
Hani yokluğa
Hani varken olmaza inat..
Daya alnını ..
Şimdi şiirde dem tutma vakti...

ADAM;
Belli ki bu şiir kasıp kavuracak bizi cümlelerin sıcağında
Yakacak tenimizi soğuk gecelere inat
Kelimelerin ahengiyle dansa davet var sonunda
Dizeleri bir birine kavuşmuş
Susacak ve susayacak bir çift dudak,
Kendi ayazında üşüyen öpülesi iki alın var
Uzat alnını öpesim tuttu
Gönül şiirden dem tuttu.

KADIN;
Ve binlerce şiire gebeydim..
Hani düş/me/lerin peşinde..
Tutunamadım ya.
Hiçbir gönülde
Hiçbir sevide..
Hiçbir alemde
Kimim?..
Neyim?..
Niceyim?..
Nerdeyim?..
Akşamın dar vaktinde
Bir şiir çatladı
Dem tuttu satırlarda..
Bir ben vuruldum
Kanadım..
Yıkık dökük binlerce viranenin ortasında
Şimdi şiir doğuruyorum
Hazana yakın,
bahara uzak bir iklimde.
Daya alnıma dudaklarını sağalt beni,
Binlerce çocuk doğsun
Binlerce şiir kopsun bedenimden.
Geç kalınan ne varsa
Zamanı deyip
Uzattım alnımı..
Gönül dudak ucunda
Şimdi dem vakti….

ADAM;
Öyle bir şiir doğurdun ki kurak gönlüme
Can suyu olup aktın
Fırat gibi dicle gibi..
Bu nasıl bir devran
Akıyorum sana ırmak ırmak çağlayarak
Ya tut dizginlerimi
ya da kır gönlümün zincirlerini hasretçisi eyleme sevdanın...

KADIN;
Bilirim Fırat’ın ulaşılmazlığını
Dicle’nin hırçınlığını
Ben dündeydim
Yarınları çiziyordum ömrüne.
Susların koyu yalnızlığında
Bir şiir diledim gökyüzündeki saman yolundan
Yıldızların görkeminden
Ay’ın yalnızlığından
Sabahın seherinden
İlmek ilmek sabırla ördüm umudu..
Ve gün geldi
Dem dedi
Şiir dedi
Sen dedi,
Ben dedi
Neden bunca güzelliği bilirken saklanalım ki gün ardına
Neden bizken
Ben diyelim
Sen diyelim
Neden Dicle’yi sessiz
Fırat’ı öksüz bırakalım..
Ben dündeydim
Kaçma benden...

ADAM;
Kaçmıyorum
Kaçamıyorum senden yeryüzüm, gökyüzüm yürek sızım...
Susamışlığım var aşka
Düştüm gayri nar''ına
Yak, kavur beni
Ateşinde can bulmasam namerdim...

KADIN;
Takılıp ağlarına
Düştüm avuçlarına
Şimdi dem vakti,
Ateşinde can bulmasam namerdim...
Namerdim ben dersem
Namerdim sözümden dönersem
Bir şiirle aralanan o kapıyı kapatırsam namerdim..
Binlerce yıldır bekliyordum
Binlerce şiirle çizdim Aşk’ı yüzüme
Görmedin mi?..
Ve seslendim
Ve uzattım alnımı dudaklarına
Kaç karanlık gecede
Adımlarımı saydım buradan oraya
Ne kadar uzak dedim
Ve ne kadar yakın,
Ben hiç şiire ihanet etmedim inan
Hiç sırtımı dönmedim
Hiç of demedim
İnan
Ateşinde can bulmasam namerdim...

ADAM;
Of dedim
içten derinden ciğerden bir off...
Ne çok birikmiş ne çok uzak kalmışım sana
Bilmemiş, bilememişim varlığının kıymetini..
Kapatma açtığın kapıları
Hoyrat hoyrat dolaşayım teninde
ihanet edersem namerdim
Uzattım ellerimi kelepçem ol tutukla beni
Kurtulmak istersem namerdim...

KADIN;
Off……
Fırat
Dicle
Şahitsiniz ikinizde
Tek tek sevdaya tutuklanışım
Tek tek sana..
Ver ellerini
Özgürlüğü çizsin alnıma
Kuşan en hoyrat yanlarını,
Sar bedenime
Of dersem namerdim…
Şimdi söyle
Kaç şiirde anlatılır bir sevda
Kaç şiir de tükenir..
Söz verdin unutma
Şiir kokan bir adımla biz olmak
Var olmak
Tam olmak
Bırakırsam ellerini namerdim…
Tamda;
Dem vakti.
Sen vakti
Ben vakti
Biz vakti…

ADAM;
Uzattım ellerimi
Tut beni, sar beni, sür beni geceye
Sevişelim arsızca güneşi beklersem namerdim
Seninim sendeyim cayarsam namerdim

KADIN;
Hangi geceden geldin
Şiir oldun da
Dokundun yüreğime..
Ben bilmem sazın teline dokunmayı
Bilmem mızrabı tutmayı
Ben türkü türkü çoğalırım sazda
Ben sevda dizesi olurum
Acı olurum
Hasret olurum
Da…
Çağlarım geceden sabaha..
Bilinmez bir çoğrafyanın öksüz çocuğuyum ben
İhaneti gördüm
Hazanı yaşadım
Düş/tüm de üstelik
Ama her adımda yeniden dedim
Daha dedim
Her nefeste çoğalarak yürüdüm
İn/sana
Yenildim
Ama
Tükenmedim ..
Bir kış gecesi
Telime düşen bir şiirle açtım gözlerimi
İnanca
Sevgiye
Güvene
Vaz geçersem namerdim..
Ben susmam
Susamam
Susturursan mamertsin…

ADAM;
Susma susarsan ben küserim hayata
Tutunamam bir daha
Düştüm okyanusuna boğulmaya hazır değilsem namerdim..
Güven sevgi imanımız inancımız olsun
L/âyık kalmasam namerdim..
Ve senden gidersem
Ve benden gidersen
Namerdiz..

16 Ocak 2016