Dürzü Şiiri - Edim Ahmet

dünyayı benim sanıyo
hele dürzü dürzü dürzü
dutmuş da beni gınıyo
hele dürzü dürzü dürzü

eline geçirmiş gozu
nefret eder oğlu gızı
duruşu alaman pozu
hele dürzü dürzü dürzü

parenin kölesi olmuş
kin intikam garez dolmuş
dilini yalana vermiş
hele dürzü dürzü dürzü

beşine gatsa da beşi
gösteriş olmuştur işi
yaşı bulmuş seksen beşi
hele dürzü dürzü dürzü

herkesi güççük görüyo
milletten saygı bekliyo
kendini bişey sanıyo
hele dürzü dürzü dürzü

olmadı mı böyle böyle
değermiydi şimdi söyle
öyle gıvırtır ki öyle
hele dürzü dürzü dürzü

kibir deryasına dalmış
gendini begenir olmuş
yalanınan ömrü dolmuş
hele dürzü dürzü dürzü

hısımını hasım sanır
ne hal nede hatır tanır
her duyduğuna ınanır
hele dürzü dürzü dürzü

gardaşına bile kazık
atar yazık ula yazık
bu imansız bu münafık
hele dürzü dürzü dürzü

yalandan yüzü gızarmaz
hem sıkıolmaz hem arlanmaz
utanmaz oğlu arlanmaz
hele dürzü dürzü dürzü
hele dürzü dürzü dürzü

biriktirmiş nice kini
dönderiyo gıblesini
seni gidi haksız seni
hele dürzü dürzü dürzü

söylediğin inkar eder
bilmiyom ki ne kar eder
durmaz öter car car eder
hele dürzü dürzü dürzü