Bir zamanlar fırtına idim, duruldum.
Cihana meydan okur iken, yoruldum.
Gençlik gitmez sandım ama yanıldım.
Ey ömrüm; ben hangi ara ihtiyar oldum...
***
Hayat sen ne de çok almışsın meğer vaktimi.
Ömür telaşı nasıl da engellemiş her şeyi görmemi.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta