Dursun Tiftik Şiirleri - Şair Dursun Tiftik

Esti savaş rüzgarı, kalemimi savurdu
Bir sıcak basıverdi, tâ içimi kavurdu

(Mayıs -1993)

**********Aşkınla yanmaya pişmeye geldim
**********İstersen kov beni at şu başından
**********Huzura ermeye canla yöneldim
**********Başından atsan da düşmem kaşından
**********Bir lokmacık olsun tattır aşından

Tepetaklak olan aşklar yürekleri közledi
Gökkuşağının renkleri bulutları özledi

Kibre pirim yok, sonun kocaman bir âhtır
'Her işinde tek mükemmel olan ALLAH' tır.'

Sevindirme can düşmanını, kötü işler yaparak
Kıssaları süzgeçten geçir, binbir hisse kaparak

ALLAH yolunda infâk,' vermek değil almaktır'
Benliğini 'Cemâl-i bâ Kemâl''e salmaktır.

Dediniz ki:'Yolcu yolunda gerek.'
Bırakın öyleyse ölüme gidek.

(Mart-1993)

Cahili mutlu eder bir kilo kaşar
Diplomalı nâdânlar düz yolda şaşar
Şerefli bir erdem gerekir insana
Erbâb olan münevver erekler aşar

Hayatın ortası bir derin kuyu
Akleden kalp için lazım beş duyu
Zalim,'Ne ekerse onu biçer insan.'
Kova gerek içmek için bu suyu

Yüzündeki çizgiler âhu bakışlı
Anladım ki aşkını sunmaya gelmiş
İncilenmiş gözlerin güller nakışlı
Anladım ki rüyayı anmaya gelmiş

Dudakların yılları çevirmiş tana