Bu dünyaya geldim yaşamak için
Ben kendi halimde gezer dururum
Durmadan zam geldi zorlaştı geçim
Zam yağdıranlara kızar dururum
Kara toprakla hep güreşiyorum
Ben kendi halimde yaşar giderim
Doğal ekip biçip doğal yiyorum
Bir gün çağırırsa koşar giderim
Dilimde ezberim hakkın kelamı
Bir gözde görürüm cümle âlemi
Yazdım kelama katmam yalanı
Ben kendi halımda yaşar giderim
Kulak vermem her softanın sözüne
İnsanların sonu ölüm değil mi
Ben kendi halimde yaşar giderim
Yaşarken çektiğim zulüm değil mi
Dünyadan ahrete koşar giderim
Ne öğretmen gördüm ne okul gördüm
Ben kendi kendime okudum canlar
Gönlümü aşk ile şiire verdim
Ak üstüne kara dokudum canlar
Bu gün gaflet bastı beni
Ben kendime gelemedim
Görünüyor hakkın yolu
Ben aradım bulamadım
Gönlüme bir hüzün düştü
Ak sarayı gezdim geldim Konya’ya
Âşık oldum kara gözlü Selma’ya
Çok şükürler olsun dedim Mevla’ya
Ben Konya’da bir güzele vuruldum
Göçerken sattım tarlayı
Ben köyüme dönemem ki
Hem tarlayı hem de evi
Ben köyde geçinemem ki
Sordum soruşturdum insanoğluna
Ben mutluyum diyen kul bulamadım
Çokları gelmişti yolun sonuna
Hoş yaşadım diyen kul bulamadım
Kırmızı gülün goncası
Geliyor bülbülün sesi
Hoş kokar yârin nefesi
Ben nasıl gülmeyin canlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!