Durgam Özer Şiirleri - Şair Durgam Özer

Sana ölüm dolu bakışlardan
Umutlar yağdıracağım
Al ellerim senin, gözlerim senin
Kendimi sana adayacağım

Şimdi sen yeşili gitmiş tarla

Güneşin kapkara bulutlarla boğulduğu bir gün
Tezek dumanından göz gözü görmez bir gece
Mor akşamların turuncu gurubunda
Öldüğümü duyacaksın ansızın

Dünya gözünde bir topaç ırmaklar gözlerinde bir çizgi

Bir gün yığılıp kalacağım yazı masamda
Tükenecek yaşamım tükenecek bu umutsuzluk
Belki de bir karanlık sokakta
Belki de o en mutlu olduğum

Yaşamım boyunca tek senin bildiğin yerde

Sende mi sırılsıklamsın arkadaş
Düşüp de ıslanmamak olur mu
O sevda kuyusuna
Sen yine şanslıymışsın
Ya benim gibi düşseydin
Acılar okyanusuna…

Çok sevdim dedim ya
Çok ağladım bir de çok acı çektim
Kanlı bıçaklı oldum gecelerle
Kaç kez yalvardım tanrıya ölüm diledim
Lanetler yağdırdım sevmek bu mu? Aş bu mu dedim?
Olmuyor işte…

Gözlerin gelmesin aklıma!
Sesiz sesiz ağlar yüreğim
Ansızın kalbimde bir şeyler devrilir
Dünyam bulut, gözlerim yağmur olur

Fırtınalar cirit atar kalbimde

Yoksuldum mutluluktan, çileli geçti ömrüm
Yirmi ikinci basamakta ak düştü saçlarıma
Çizgiler derindi yüzümde, tut ki bıçak yarası
Kirpiklerim ıslaksa, donuksa bakışlarım
Kahır doludur anlar… gözlerime bakma

Yağmurları üstüme yollama benim
Ayrılık rıhtımında umutlarım var
Bugün gelmesen de yarın geleceksin belki
İki kez sana şiirlemiştim hatırlar mısın
Bir yaz gecesinde en kör duygularımla
Sana olmuştu yüreğimin ilk akışı

Dün akşam bir adam öldü köşe başında
Ne kimse duydu ne kimse gördü
Bir çift söz…
Kurşun gibi saplandı damarlarına

Sarhoştu, kan çanağı gözleri

Bir daha sevmeyeceğim dostum göreceksin
Ateşten bir mabut kazacağım gönlüme
Yakacağım bütün hatıraları cayır cayır
Son duasına bile fırsat vermeyeceğim aşkın

Bir daha sevmeyeceğim dostum göreceksin