Durduğunda Gel Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

DURDUĞUNDA GEL
Kara sevda bu gün gitte baharda,
Sümbüller kemale erdiğinde gel,
Vaktini gözleyip nısfınneharda,
Bülbül gül'e kanat gerdiğinde gel.

Yeşile bürünüp ovalar kaşlar,
Sevinçten haykırıp kurt ile kuşlar,
Hu diye eğilip önlere başlar,
Şükür secdesine vardığında gel,

Tohumlar toprağı aşk ile yarıp,
Başağını gün yüzüne çıkarıp,
Murat eylediği menzile varıp,
Dalları meyveye durduğunda gel.

Seher vakti başlayarak oya'ya
Çiçeğe, çemene, dağ'a kaya'ya,
Mağara, haneye, kafeterya'ya
Örümcek ağını ördüğünde gel.

Bırakıp sevdanın çelimsizini
Gizli gizli takip edip izini,
Sevdalılar Müçtehit"in tezini,
Benimseyip kıymet verdiğinde gel.

Sözlük:
Nısfınnehar: öğle vakti

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk şairi
                           

.