Durdu Şahin Şiirleri - Şair Durdu Şahin

Onca gerçeği gördüm,
Ben annemi özledim.
Onu ruhuma ördüm,
Ben annemi özledim.

En samimi sözümdür,

Âlimlerin sözü,
Mercan incidir.
Cahillerin sözü,
Gönül incitir.
Arif olanlar ise,
Ne incinir,

Seni ne kadar çok sevdiğimi düşündüm bugün,
Şekillendireyim sevgimin büyüklüğünü diye...
Düşündüm sabahlara kadar.
Bağlar kadar dedim.
Dağlar kadar dedim,
Dedim de dediğimi noksan buldum.

Seni ne kadar çok sevdiğimi düşündüm bugün,
Şekillendireyim sevgimin büyüklüğünü diye...
Düşündüm sabahlara kadar.
Bağlar kadar dedim.
Dağlar kadar dedim,
Dedim de dediğimi noksan buldum.

Atlarını çaldılar köyümüzün,
O atlar ki toprakları sökmüyor artık.
Her öğle üzeri üstümüze ağan bulutlar,
Gözyaşlarını dökmüyor artık.

Her dalda çiçek açtı bin telaş,

O güzelim yılları,
Hasretle aramaya kalksam,
Saf gümüş saçlarımı
Uzanıp taramaya kalksam;
Aklıma aynalar gelir.

Benimle ne işin var ey ben,
Bir ben bile kalmadım benim yanımda.
Yüzüm yüzsüzlere inat,
Yüreğine doğru eğiliyor azimle,
Başyardımcım oluyor sebat.

Budur gerçek fazilet,
Bağışlayıcı ol hep!
Merhemdir bil merhamet,
Bağışlayıcı ol hep!

Öfkelenen nardadır,

Erdemli görüşler güller açtırırken yüzlerde,
Denizlerin dalgalanmasını bile gölgede bırakır gülen gözler.
Gönüllerdeki kördüğümleri çözer,
Göklere doğru kanatlanırken,
Gümüş kanatlı güngörmüş kuşlar.

Geldiler birer birer,
Ördeklerin göle konduğu gibi
Kendilerinden emindiler.
Güldüler,
Konuştular,
Yüreklerini bölüştüler.