Dahası yok, ötesi yok.
O yanımda yok, ben yokum!
Hiçbir şey, hiç kimse yok.
Sabahlarda huzur yok.
Tepe taklak dengem,
Aklım yanımda yok.
Umutlarım;
Bir yudum nefes diye yalvaran,
Sallanan, solan
Ve bir ışık bekleyen!
Okyanus gözlerinden!
Şimdi;
Ben çok iyi kompozisyon yazardım,
Hoşlandım mı söylerdim.
Ben içi dışında bir adamdım.
Böyle dilimin ucuna gelip, gelip
Gitmezdi kelimeler…
Logaritmik gecelerde,
Parantezler içindeyim yapayalnız.
Tedavülden kalkmış banknot,
Ya da; mühürsüz,
İmzasız bir evrak!
Adına ne dersen de işte.
Hadi gündüzler neyse,
İç, telaş caddeler kalabalık.
Vitrinlerde var.
Ama akşam eve dönmek istemiyor işte canım.
Biliyorum;
Kapının hemen ardında yalnızlık!
Bir yıldız seçtim
Yıldızların içinden.
Tatlımı tatlı.
Çıkarsız sevmeyi öğretti bana,
Uzağı yakına getiren yıldız,
Beni yıldızlara götüren yıldız,
Hasret dilimde türkü şimdi,
Her gün söylediğim.
Umut Kaf dağında yorgun,
Ne çabuk geçti aylar, yıllar,
Hatırası bile kalmamış çocukluğumun.
Oysa ben daha dün Kürşattım;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!