Duramam gardaş Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

DURAMAM GARDAŞ
El ele kol kola gezen gezene,
Surat asıp dudak büzen büzene,
Alışık değilim böyle düzene,
Ben büyük şehirde duramam gardaş.

Özlüyorum memleketin dağını,
Yoğurt, kaymak, peynir tereyağını,
Şehrin her tarafı beton yığını,
Ben büyük şehirde duramam gardaş.

Kaldırımlar geniş yollar daracık,
Gözüme çarpmıyor zerre Karacık,
Edep yer altında, bedenler açık,
Ben büyük şehirde duramam gardaş.

Ruhumu daraltır beton armalar,
Üzerinden uçmaz, allı Turnalar,
Soğuk suya hasret kalmış kurnalar,
Ben büyük şehirde duramam gardaş.

Çarşıda, pazarda gelini kızı,
Etrafta görünmez, ördeği kazı,
Böyle yaşamaya olarak razı,
Ben büyük şehirde duramam gardaş.

Zihinler köreltmiş, gönül hatırı,
Kasaplar eline almış satırı,
Keser olmuş At, eşeği, Katırı,
Ben büyük şehirde duramam gardaş.

Kulaç atıp derelerde yüzmeye,
Yazın kara lastik, kışın çizmeye,
Alışmışım giyinerek gezmeye,
Ben büyük şehirde duramam gardaş.

Arabalar yayar egzoz gazını,
Geçit vermek için kesmez hızını,
Her gün yutup dumanını, tozunu,
Ben büyük şehirde duramam gardaş.

Ne olursun fazla üstüme gelme,
Gözümü boyayıp aklımı çelme,
Sen ismet Murat'ı sakın bekleme,
Ben büyük şehirde duramam gardaş.