Dur yapma Şiiri - Yılmaz Tizgöl

Sen sadece..
Suylamı boğulur,
sanırsın,
Adamı?

Denizde,
gölde,
derede.

Dur!
yapma !
Kestirip atma!

İçine akıttığı'n,
Her damla
gözyaşı 'da,
boğar insanı.
Düğüm düğüm,
Boğazında.

Dur!
yapma!
Gitme bırakma!

Göz yaşı dediğin ne ki?
Bir yudum su.
Akar içine,
Geçmez
boğazından.

Nefes alamazsın.
Onsuz kalırsın.
öldüm sanırsın!

Dur!
yapma!
Koparıp atma!

Aşağı tükürsen,
sakal,
Yukarı tükürsen,
bıyık.

Yuttum desen,
yutamaz'sın.
Unutamazsın.
Susamazsın.

Boğuluyorum.
Sana diyorum.
Anlıyormusun?

Dur !
Yapma!
Yüzüme kapatma!

Sen sadece,
kalbi duruncamı
ölür sanırsın,
adamı ?

Dur!
yapma!
Cana inat, yapma.

İnanmıyorsun.
Yaşar sanıyorsun.
Hesaba çekiyorsun.

Dur!
yapma! .
Ele inat yapma.

Ardına bakmadan
giderken.
Göz yaşlarını,
Dökerken ,
Niye gizliyorsun?

Dur!
Yapma!
Aşkı karartma !

Kırık gururunu
toplarken
yerlerden.
Ruhunda
onunla birlikte
terkeder,
seni,
Sana rağmen.

Dur!

yapma!
Acıyı tatma!

Yok gidemezsin,
Kal ne olur,
Diyemezsin
Gidersen ölürüm.
Yerlerde sürünürüm
Bilemezsin.

Dur!
Yapma!
Ateşe atma!

Görsen şaşırırsın.
Boynuma sarılırsın.
Öylece kalırsın.
Öldüm.
Sanırsın!

Dur!
Yapma!

Yılmaz Tizgöl
Moskova
23 06 2020