gönlü yarım insanlardan,
geç alınan çiçeklerden,
seslenememiş bu yüzden sesi kısılmışlardan.
kendi kendine yetinmeyi bilen,
bundan oldukça onur duyanlardan.
dünyevi dertlerden,
dünyevi dertlerin verdiği rutin huzurdan.
bazen yarım kalmaktan,
bazen fazlalık hissetmekten,
bazen tüm dünyaya gücü yeterken,
bazen dünyanın altında kalanlardan.
sizden bahsediyorum işte,
siz insanlardan,
insanlığını yitirmeye ramak kalanlardan.
ne için bu derdiniz kendinizle,
ne için bu derdiniz doğanın sirkülasyonundan,
ne için bu makineleşme hırsınız,
ne için bu durmak bilmeyen yakınmanız,
siz insanların rutine olan karşıtlığı neden?
nedir sizi uzaklaştıran sevgiden, inançtan,
gönül almaktan, mahcup olmaktan?
ıskaladınız mı yaşamı,
yoksa hayat vurdu mu sizi tam ortadan?
nedir bu savurganlığınız,
nedir istediğiniz,
bu insanlıktan?
Kayıt Tarihi : 30.12.2025 01:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!