Sustun! ..dünyam sustu
Bir günü bin gün gibi yaşadım
Yüreğimdeydi tüm dünyam
Yüreğim seninle sustu
Kuşlar dallarda sustu
Dereler yataklarında
Bir sessizlik sardı dağları
Dağlarım içimde sustu
Önce gözlerimde fer söndü
Yıldızlar çekildi gecenin içine
Ay yakamozda kayboldu
Güneşimi tuttum ellerimle
Güneşim ellerimde sustu
Bir yelkenliydik okyanuslarda
Fırtınaları sürüklerdik sularda
Bir koşu parkuruydu ufuklar
Günbatımında kızarırdı gözlerimiz
Ufkumuz güneşimiz batınca sustu
Sustun! ..dünyam sustu
Bir günü bin gün gibi yaşadım
Yüreğimdeydi yaşam dolu sesin
Yüreğim sesinle sustu
Herşey bir sağır âleme döndü
Önce kulaklarımda sesin sustu
Ellerim dokununca ellerine
Tenim tenine değince sustu
Bir koku yayılırdı içime
Kokun nefesimde sustu.
Ahmet TIĞLI 9.7.2007 (Sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 20.7.2007 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
evet dünya susyor o an...ve tek balşınalığın en zor anı...
kutlarım Ahmet Bey...güzeldi şiir...
TÜM YORUMLAR (3)