Dünyalar Şiiri - Şair Nacho

Sen benim dünyamın içinde yaşarken.
Ölüyor yalnızlıklar puslu sabahın güneşi altında.
Kuruyor kalplerimiz.
Bir parçam kalıyor sende,
Onun yerini senden aldığımla doldurmaya
Cesaret edemiyor beynim.
Birbirimizde kalan parçalar,
Parçalıyor yürekleri.
Her dökülen göz yaşı biraz daha büyütüyor,
Bir tohum daha çimlendiriyor içimde.
Alıp başımı gidiyorum rüyalara
Şehrin sesleri kabusum oluyor,
Uyanıyorum.
İnsanlar, hayat ve sevgi,
Görünmez bir perdenin arkasına saklanıyor.
Ve dünyalarımız
Ait olmamanın pençesinden kurtulamıyor,
Kalıyor o parça, ebediyen bedenlerimizde...

26.02.2009
Perşembe