Dermanı olmuyor sevda yüreğimin
Mutsuzluk sarıyor yine yüzümü tebessümü mü?
Gülemiyor sevgiyle umutlanmak yetmiyor
Açılan kapılardan adımlarım korkuyor adım atmaya
Yorgun düşüyorum farkında olmadan
İçimde bir cehennem yanıp duruyor sönmüyor
Acılar boğuyor sevdayı gönlümde nefesim kesiliyor
Durmadan akan gözyaşımın sonu tükenmiyor bitmiyor
Sümbüller açıyor sanırken dallarımda dikeni sarmalıyor gülün
Boynumu büküyor sevda yükleri
Kalbimi daraltıyor acılı kaçışlarım aşktan
Gidişler var ardıma bıraktığım hiç bir şey tamamlanmıyor
Yarım kalıyor boyadığım resimler çizdiğim çizgiler
Koşarken yolum birden uçuruma varıyor
Serap görür gibi olurken çöllerde hayal kırıklığında buluyorum kendimi
Parçalıyor güle dokunurken sanıyor ellerim kaktüs dikenlerine sarmalıyor
Böyle olmamalı diyorum durup düşününce sevda ancak
Geçmiş kalıcı sevdalara bir bakış atınca
Hangi sevgili bir ömür mutlu olmuş sevdasıyla
Aslılar keremler Leylalar mecnunların kanıyla yazılmış tarihteki aşkı memnular
Nerde oluru nerde kavuşmanın sevinci
Yok, yok inancımı kaybettim gerçek değil sevgiler
Bir saplantı gibi yürekte
Çekip çıkarınca kan gövdeyi yüreği alıp götürüyor
Ne yalan dünyada buluşması ne gerçek âlemde
Kim bile bilir ki sevgiliden az günahı cennette buluşsun yüreği
Kandırmaca yalan sözlerle bağlanır sanılır sevgiliye yürek
Ancak oda günün birinde uyanır yalan sevdadan
Elinde avucunda kalan kazancı sadece gözlerinin yağmur misali
Gözlerinin suyunun son damlaları oluyor
Ve anlıyor ki aşk yalan sevda yalan
Kazancı oluyor dünyada cehennemi tek başına yaşayan
Kalbime koymuşum bende sevdadan en büyük yalanı
Gözlerime yüreğime bağladım idam ipini
Çekiyorum çektikçe biraz daha kesiyorum nefesimi…
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta