Dünya pazarında Şiiri - Musa Bilgin

Hey koca dünya diyerek başladık hayata,
fani dedik,yalan dedik şarkılarda,
bazen hüzün çöktü yüreğimize sebepsiz,
türkü yaktık leylalara mecnunlara,
ama,gönül ehli olamadık dünya pazarında.

Bazen rüyalara daldık dolu dizgin koşarken,
dağları denizleri aştık bir adımda,
eğlenip oyalandık kimi zaman,
kırk vakit yaşadık masallarda,

Bazen,tökezledik dümdüz yollarda,
şansımız yaver dedik aldandık,
ayağımız takılınca kaderin çemberine,
tepe taklak düştük yalnızlığın kucağına.
Kolumuz kanadımız kırıldı apansız,
ağladık,sızlandık çaresizlik içinde,
ne gelen var nede gören biri,
feryadımız yeri göğü inletirken,
Allahtan başkası duymadı sesimizi.
Hakikati bulunca dünya pazarında,
ey rabbimiz der olduk her solukta.

Kimimiz,ahlarla tükenen asi nefesiyle,
silkelenip kendine hiç sormadı,
öfkesine yenilmiş kin güderken,
intikam içinde yeminler ediyor.
zanlıyı bulmuş sahte masumluğuna,
mücadele yerine şikayet ediyor,
Rabbini unutmuş benlik yüzünden,
ey koca dünya,ey yalancı dünya,
ben sana ne ettimde bana çattın?
bütün suçlu sensin
diyor,
dünya pazarında.