Bu hiç geçmeyen bir gün otizm düşüncesinde,
Bir mana havuzunda işin felsefesinde…
Çocuk, dersen güç dolu hiperaktiviteyle,
Azalmaz merakla bitmeyen enerjisiyle…
İçeride bir dolap kapısı açılmakta,
Elle örtülse dahi açılıp kapanmakta…
Otistik yenik düşmez başka yol olmadıkça,
Yeni büfe tarzında kapılar bulundukça…
Gün, yine otizm günü yeniliklerimizle,
Biz, Rabbe şükrederiz verdiğimiz yeminle…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 23.11.2019 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!