Der, otistik doğmuşum çok yerden kovulmuşum…
Der, kul değil miyim de acıyla yoğrulmuşum?
Der, ne suç işledim de bu damgayla doğmuşum,
Varlığından var olup yokla susturulmuşum…
Der, ya annem ya babam hiç mi gülemeyecek?
Çocuk otistik diye sürekli üzülecek…
Der, şükretmem gerekir Rabbime inanmışım,
Rab katında yüceyim can taşır ve yaşarım…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 16.11.2018 19:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!