Veresiyeler listesinin
Tomurcuk dalindan polenlenmis mayis cicegini
Haziran igdesini
Yaz gülünü ve güz hardalini
Baglar bahcelere cemre düsüren provasiz ahval ve akibetin irat günlügünden beri
Tutulmus ellerden kopunca yol yolcusundan irar, gün biter, dünya dagilir
Coraga cirak cikar hic bitmeyen elvedalariyla insan
Anlasilmaza bulanik alfabeler cagirir rüzgarin solugu sesi
Karsiligi yoklugun usturasina düsmüs elektrik sayaclariyla nabzi ölcülür
Metrobüslerle tünelin ucu ötesi
Küskün ve soguk gülümseyislerin buza kesmis ilmeklerini cözerek
Uzaktaki bahar kiltelerine kostak küpelerden takmaya
Direklenmis bug tütümlerinin yamac yüzünde ömrünü ispat icin
Gerek takdir
Gerek tembih
Gerek takdim
Gerek cüz ve nüshaya
Kekemeligini yagmurlarda düzelten bulutlar gibi dörtnala
Bütün yil boyunca toprakta iz birakmalarin verasetten intikaliyle
Zaman genislemesine uzak bir irmak
Insan uyku sersemi rüyalara göcebe kolleksiyoncusuna irgat
Kendinden gayriya gayet savruk ve emin
Dalgalara vurdukca cirpinan denizler gibi capaya düsüyor hasbihalini toprak
Izgara cekiyor
Halat sariyor
Tohum saciyor
Kefaletini ödesiyor
Agustos körüklüyor
Evcil paydoslarda karanfilin ucunu ortasini bulmak icin ücgenlemesine piramit
Hipotonusunkinde cocukluk cagini zehir etmis galu bela tanjant
Aynalar konusunda birbirine karanligi sicrayan labirent
Depinip debeleniyor dünya carsisindaki ikindi vardiyeye
Ve hesabini tutturamadigi dengeye gelmeyince kirisi meskensiz firarilere kiriyor
Figürü ve fizigi yamuk pergel
Var gücüyle duvar yüzündeki cerceveye kepenkler indiyorken sokagin sesi
Pencereden icerilere dolusarak
Nikah kiyiyor, nisan bozuyor, tek cesit insan alip satiyor tezgah
Her evde bir kent duruyor
Her boslukta egik bozuk bir cingirak caliyor
Öteden gecenin yolunu tutmaya aksam görünüyor
Bitesiye kadar dünya ve sonbahar sandiginda sari yapraklar ceyizleyen yazin
Yalpalayan isiklara karanligin dibini bucagini gösteriyor
Soluksuz araliksiz kendi körlügüne carpan porselen galerisindeki giz
Ve her salincakta siyrilip kopan bir cocuklugun boz dönümlü baglariyla
Pasli kilitler vurup derin cizgiler ceken sararmis tarlalarina
Zifirin kökünde vizirdak dönüyor gün
Sarmasiktan koklanmis bütün ciceklerin dükkanini kapatarak
Her kapidan kör topal bir cikmaz sokak izdivaci geciyor
Dünya küsüratini insanla ödeserek
Üstü basi perperisan sinema
.Agustos / 24
Kayıt Tarihi : 18.8.2024 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfi Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/08/18/dunya-kusuratini-insanla-odesmeye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!