Ah be dünya ah ki ah! Sen dönüyorsun da ben niye duruyorum arkadaş? Ben de dönsem ya! Dönsem derken yanlış anlaşılmasın, dönme olmaktan bahsetmiyorum, tabi döneklikten de, hem de dünyada bir dolu dönek ve döneklik varken...
Sarhoş mu acaba bu dünya? Öyle ya sarhoş olmasa niye dönsün ki? Sarhoş olmaya sarhoş da, acaba içmekten mi sarhoş, aşktan mı, yoksa daha da başka bir şeyden mi sarhoş? Acayip bu dünya, hem kendiyle hem de bizle kafa buluyor. Biz de tutmuş ''Dünya dünya zalım dünya.'' deyip duruyoruz, kendi zalimliğimizi de unutarak.
İnsanın insana yaptığını, insanın başka başka canlılara yaptığını hiç bir varlık başka canlılara yapmıyor. İnsan bu konuda numune gibi... Yaşamak için öldüren, vahşi dediğimiz, aslan, çakal, tilki gibi doğanın bir parçası olsan hayvanlar, bir de öldürmek için, hatta eksik söyledik, zevk almak için öldüren, öldürmek için yaşayan insanoğlu...
Bu dünyanın işi de bayağı zor ha yeni yeni farkına varıyorum. Hem güneşin etrafında dön durmadan o yetmedi bir de kendi etrafında dön işin yoksa ve bunu milyarlarca yıldır hiç ara bile vermeden yap. İnsanoğlundan da sürekli laf işit ''Kahpe dünya.'' yok olmadı ''Yalan Dünya.'' o da olmadı '' Zalim Dünya.'' saflarım benim. Siz adam olmayın, dünyaya bok atın. Dünya ne yapsın sizin karakteriniz zayıfsa...
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta